Er was eens...
een meisje die een jongen ontmoette...
Dat was 13 jaar geleden en het begin van de relatie met mijn, inmiddels, man. Het begon met plezier, lichtheid, eindeloze gesprekken, lachen, verkennen, verleiding en verliefdheid... Misschien ken je het wel, het gevoel dat je op wolkjes loopt, de wereld net iets kleurrijker lijkt en het zonnetje zelfs schijnt op een regenachtige dag.
Zoals in iedere relatie maakte de verliefdheid na verloop van tijd plaats voor een andere vorm van verbinding. Niet meer iedere dag iets nieuws ontdekken, maar langzaam ontstane gewoontes die vertrouwt en geborgen voelen...
Huisje, boompje, kindjes
Al vrij snel hadden we allebei het Spoorwegmuseum, waar we elkaar ontmoet hadden, gedag gezegd, maar elkaar zeker niet. We gingen samenwonen en na een aantal jaar werd onze eerste dochter geboren. Twee jaar later volgde er nog een dochter en we besloten dat trouwen toch ook wel de moeite waard zou zijn. We trouwden op een prachtige zonnige dag met onze twee dochters en een bijzondere groep mensen om ons heen...
Huwelijksreis
Van het geld wat we voor onze bruiloft hadden gekregen besloten we om op huwelijksreis te gaan. Niet zomaar een huwelijksreis naar één of ander tropisch oord maar een reis diep naar binnen. We besloten voor het eerst en samen Ayahuasca te gaan drinken. Ironisch genoeg zou je kunnen zeggen dat dit het begin van het einde was...
Het einde van allerlei diepe patronen die zich genesteld hadden in onze relatie. Patronen die ontstaan waren om behoeften en leegtes in onszelf te vullen maar er op de lange termijn alleen maar voor zorgden dat we steeds meer onszelf kwijtraakten en daarmee ook elkaar..
Mede door het gebruik van plantmedicijnen ontstond er bewustzijn op deze dynamieken tussen ons en dat is in zichzelf supermooi, maar in het moment ook heel confronterend en pijnlijk. Het was alsof we erachter kwamen dat het fundament van onze relatie, waarop alles gebouwd was, behoorlijk rot was, of op z'n minst een ondeugdelijke constructie had.
It's the crack where the light gets in
Kort door de bocht is het dan makkelijk om de conclusie te trekken dat deze relatie blijkbaar niet de bedoeling is. Dat we misschien toch niet bij elkaar horen of misschien zelfs wel de overtuiging voedt dat we als mensen niet gemaakt zijn om een leven lang met één en dezelfde persoon te delen. Een tijdje dachten we dat het beter zou zijn om maar uit elkaar te gaan, hoe pijnlijk, verdrietig en moeilijk ook...
Maar door een speling van het lot kwam het proces van uit elkaar gaan even 'on hold' te staan... En in dit moment gebeurde er iets bijzonders.
Ik vind het nog steeds lastig om het in woorden te omschrijven. In dit moment ontstond er een hele subtiele ruimte voor een andere keuze. De keuze om te leren en groeien.
Relaties als spirituele leerschool
Als je mij kent dan heb je me vast wel eens horen roepen dat relaties en kinderen wat mij betreft de grootste spirituele leerscholen zijn die het leven te bieden heeft. We besloten het idee van scheiden los te laten en samen te zoeken naar het ontwarren van de opgebouwde patronen. Te zoeken naar onze eigen kracht, met onze eigen voeten op de grond en van daaruit ook weer verbinding met elkaar te vinden. Het bewegen tussen verbinden én vrij zijn, op eigen benen staan én je mogen laten dragen. De balans tussen werken aan én laten gebeuren. Omvormen én overgave.
We zijn onze relatie en elkaar als één grote spiegel gaan zien. Dodelijk vermoeiend maar oh zo verrijkend...
En ze leefden nog lang en gelukkig...
Inmiddels zijn we ruim vijf jaar getrouwd en is onze basis dieper, meer verbonden en voller van liefde dan ooit. Waar het er een paar jaar geleden nog op leek dat er geen toekomst voor ons was weggelegd bleek er juist in het bij elkaar blijven een enorme potentie voor heling, groei, liefde en geluk te liggen. Voor ons allebei en niet in de laatste plaats voor onze dochters.
Ik weet niet wat de toekomst ons zal brengen, maar wie weet zit er een waarheid in sprookjes, en zullen we lang en gelukkig leven tot een einde... Want in ieder einde zit altijd weer een nieuw begin besloten...
Quickie
In de quickie van deze week deel ik een bekende oefening uit de Mindfulness maar dan met een fijne twist die de oefening nog krachtiger maakt...
❤️
Renée
