Het meest populaire onderwerp
Liefde is misschien wel het meest populaire onderwerp, in de filosofie, poëzie, fictie, non-fictie, spiritualiteit, liedjes... overal komt het onderwerp van liefde terug. En dat is vast niet voor niets. Liefde is iets fundamenteels voor ons als mensen. Zonder liefde in één of andere vorm is het onmogelijk om te overleven. En omdat liefde zo belangrijk is proberen we er op allerlei mogelijke manieren grip op te krijgen, het te begrijpen of het simpelweg te krijgen.
Liefde houdt ons mensen nogal bezig, of je er nu (bewust) mee bezig bent of niet...
Liefde ontvangen, liefde geven, verboden liefde, onvoorwaardelijke liefde, gemiste liefde, verwrongen liefde, pijnlijke liefde, verloren liefde, onbegrepen liefde, zinderende liefde, gedeelde liefde, kinderlijke liefde, kalverliefde, ultieme liefde, metafysische liefde, zelfliefde...
En dat laatste is waar deze Love Note over gaat, zelfliefde...
Primaire levensbehoeften
Als we geboren worden hebben we grofweg twee primaire levensbehoeften. Verbondenheid (liefde) en authenticiteit (uniciteit). Simpel gezegd, het gevoel dat we erbij horen en het gevoel dat we onszelf mogen zijn. Deze primaire levensbehoeften willen nogal eens op gespannen voet met elkaar staan. Want wat doe je als jezelf zijn betekent dat je er niet meer helemaal bijhoort...?
Al sinds miljoenen jaren weet de mens te overleven omdat het instinctief (over het algemeen) de juiste keuzes maakt om te overleven. Instinctief (en dus niet noodzakelijk bewust) weet de mens dat het andere mensen nodig heeft om te kunnen overleven. Een baby is zonder hulp van anderen binnen twee dagen dood... En hoewel authenticiteit ongelooflijk belangrijk is, zal dit het dus zelden 'winnen' van verbondenheid als het er echt op aan komt. Ons overlevingmechanisme zal negen van de tien keer kiezen voor de groep, voor erbij horen, voor liefde. Wat dus betekent dat we een stukje van onze authenticiteit opgeven om liefde te kunnen ontvangen.
Dit klinkt misschien wat vaag en je kunt je wellicht helemaal geen situaties herinneren waarin jij dit meegemaakt hebt. En toch is het onvermijdelijk dat ieder mens hiermee te maken krijgt. Misschien maar in kleine mate, maar toch, het mechanisme is er. En net zoals je niet maar een 'beetje zwanger' kunt zijn, kan dit mechanisme niet een beetje werkzaam zijn in jou leven. Je hebt ermee te maken gehad óf niet...
Aangezien een opvoeding zonder hobbels, teleurstellingen, vallen en opstaan niet lijkt te bestaan (en dat waarschijnlijk maar goed is ook) denk ik dus dat dit we allemaal in grote of in iets kleinere mate te maken hebben gehad met dit mechanisme, met deze keuze die ons onbewuste allang gemaakt heeft voordat wij ons ook maar bewust waren van het feit dat we voor een keuze stonden.
Binnen- en buitenwereld
Nu heeft dit mechanisme zich natuurlijk niet naar willekeur ontwikkelt. Met het oog op overleving is kiezen voor de groep het meest verstandig. Laten we wel wezen, als je het op hebt te nemen tegen een sabeltandtijger dan kun je maar beter met velen zijn dan helemaal in je uppie... Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat dit mechanisme niet ook een keerzijde heeft... en dat heeft alles te maken met zelfliefde. Of eigenlijk, het gebrek aan zelfliefde of niet ontwikkelde zelfliefde.
Door dit mechanisme met als functie te overleven, ontwikkelen we eigenlijk de gewoonte om naar buiten te richten. En daarmee bedoel ik dat we onszelf ervan overtuigen dat liefde, verbondenheid en veiligheid buiten ons te vinden zijn en niet in onszelf. Wat er vervolgens weer voor kan zorgen dat we een leven lang allerlei dingen in de 'buitenwereld' najagen, om een leegte in onszelf te vullen...
Belangrijk om daarbij uit te leggen is dat we als baby/klein kind helemaal geen onderscheid kunnen maken tussen buiten en binnen. Het 'ik', de identiteit, is helemaal nog niet ontwikkeld en het kind ervaart geen grenzen in bewustzijn. Een kind kan niet onderscheiden tussen verdriet van iemand anders en verdriet van hem zelf. Er is alleen maar verdriet. Binnenwereld en buitenwereld lopen feilloos in elkaar over en alles is met elkaar verbonden.
Geleidelijk aan ontstaat er gedurende het opgroeien een scheiding tussen binnen en buiten. Ik en de ander.... Als er in die tijd geen aandacht is voor het ontwikkelen van de eigen binnenwereld (en zelfliefde) dan zetten de gewoontes van het overleven zich vast en weet je niet beter dan buiten jezelf te zoeken naar de vervulling van je behoeften.
Het ontwikkelen van zelfliefde
Door het projecteren van je behoeften aan liefde, veiligheid, geborgenheid (enzovoorts) op de mensen en de wereld om je heen, maak je jezelf volledig afhankelijk van de mate waarin de ander keer op keer kan voorzien in deze behoefte. Als je het bekijkt in het licht van de rollen in de dramadriehoek (zie Love Note: De drama carrousel) dan zou je kunnen zeggen dat we (massaal) altijd in een slachtoffer rol zitten en een constant appèl doen om een ander om ons te redden.
Dit is volgens mij precies de reden waarom zelfliefde zo minimaal ontwikkeld is in de meeste mensen, en ook waarom het zo moeilijk is om dit te gaan ontwikkelen. Het vraagt om het hervormen van jarenlange gewoonte patronen. Het is dan ook logisch dat dit niet over één nacht ijs gaat.
De weg uit dit patroon is verantwoordelijkheid nemen, voor jezelf, je eigen behoeften en je eigen binnenwereld... Op die manier ga jij je waarde aan jezelf ontlenen en wordt je relatie tot anderen en de wereld vrijer, zuiverder en onvoorwaardelijker.
3 oefeningen voor meer zelfliefde
Zoals ik al zei gaat het ontwikkelen van zelfliefde niet over één nacht ijs. Om ergens meester in te worden moet je oefenen, steeds opnieuw en in allerlei verschillende omstandigheden... Lukt het om alleen op je meditatiekussentje liefde voor jezelf te oefenen, dan ligt de uitdaging misschien in het vasthouden daarvan gedurende de dag... lukt dat ook? Dan is de volgende uitdaging zelfliefde te blijven voelen in een conflict enzovoorts.
Onthoudt daarbij dat één van de belangrijkste regels bij het ontwikkelen van zelfliefde is dat oefenen betekent dat je 'fouten' mag maken, dat het mis mag gaan... dat je alle gevoel van zelfliefde mag verliezen... Simpelweg omdat iedere keer dat jij je weg terug vindt, jij jezelf gesterkt hebt. Het doel van oefenen is niet om in een constante 'verlichte' staat te zijn, maar om telkens opnieuw het licht terug te vinden.
1. Vergeef jezelf
Eén van de grootste zelfliefde killers zijn oordelen. Je kent het wel, er is iets voorgevallen en je hebt niet gereageerd zoals je had gewild, je bent uit je slof geschoten, of bent over (je eigen) grenzen gegaan. En om het dan allemaal nog een beetje erger te maken, neem je dat jezelf ook nog kwalijk...
Oefen daarom met zacht zijn naar jezelf, zacht zijn naar je oordelen en vergeving. Niemand vraagt van jou dat je perfect bent.
Je kunt vergeving oefenen door bijvoorbeeld jezelf in de spiegel aan te kijken en tegen jezelf te praten. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: 'Ik vergeef je (voor/omdat...)', 'Ik hou (onvoorwaardelijk) van je', 'Ik ben goed genoeg'. Zoek hierbij naar zinnen en woorden die met jou resoneren.
Ook de practice van Ho'oponopono kun je hierbij heel goed gebruiken (deze oefening en vele anderen vind je terug in de online cursus Volledig Vrouw).
2. Verander van perspectief
Soms lukt het niet om zachtheid en vergeving te vinden. Het kan dan helpen om van perspectief te veranderen. Omdat we zo geconditioneerd zijn meer gericht te zijn op anderen en de buitenwereld kunnen we soms wel de zachtheid naar anderen voelen en niet naar onszelf. Hier kun je gebruik van maken voor het oefenen in zelfliefde.
Stel jezelf daarbij voor dat je beste vriend(in), of iemand anders van wie je heel veel houdt, je verteld over de situatie waarover je oordelen hebt. De ander vertelt dus eigenlijk jouw verhaal maar dan alsof het zijn/haar verhaal is. En voel dan hoe je vanuit compassie reageert naar de ander toe. Probeer vervolgens diezelfde compassievolle reactie ook aan jezelf te geven.
Een andere manier om van perspectief te veranderen is je voorstellen dat een klein kind jouw gevoelens heeft. Stel je bijvoorbeeld voor dat een klein kind heel erg verdrietig is en wat jouw reactie daarop zou zijn. Grote kans dat je het kleine kind eerder zult gaan troosten dan het zult afstraffen...
3. Verwen jezelf
Je herkent misschien wel dat gevoel, je bent verliefd op iemand en wilt niets liever dan deze persoon verwennen. Kleine cadeautjes, een bloemetje, lekker koken, een avondje uit... Verwennen is een manier om uiting te geven aan liefde.
Dus waarom niet jezelf verwennen om uiting te geven aan je zelfliefde.
Denk hierbij aan bijvoorbeeld een heerlijk warm geurend bad, een wandeling door het bos, een traktatie, bloemen voor jezelf, een lekker kopje koffie (met een stukje taart...). Wat het dan ook is waar jij van geniet, sta jezelf toe om te genieten.
Volledig vrouw
Wil je nog meer en diepgaander aan de slag met zelfliefde? Dan is Volledig Vrouw wat voor jou. Een online cursus waarin je aan de hand van vier thema's: VERBIND, ONTDEK, VERRUIM en SPEEL aan de slag gaat met onder andere zelfliefde. Meer lezen en aanmelden voor Volledig Vrouw doe je hier.
Quickie
Deze week een leuke en vooral bevrijdende quickie... durf jij het aan?
❤️
Renée
