De eeuwigdurende zomer
Na nog een aantal heerlijke (hete) nazomerdagen, begint de temperatuur nu langzaam weer een beetje te zakken, steekt er een meer herfstig windje op... en zeker in de ochtend is het al goed merkbaar dat de dagen echt alweer aan het korten zijn... En hoewel het de natuurlijke cyclus van de dingen is, wilt dat niet altijd zeggen dat wij ook leven naar deze natuurlijke cycli...
Zelf hou ik van de zomer. Weinig of alleen lichte kleren rond mijn lichaam, de warmte van de zon op mijn huid, veel in het water zijn en het liefst alleen maar op mijn blote voeten door het leven lopen. De zomer lijkt altijd een soort zucht van ontspanning te brengen, het is lang licht en daarmee voelt het alsof er meer ruimte is om te zijn en om dingen te doen.... De zomer heeft iets bruisends en voor mij is het gemakkelijk om daarvan te houden. Ieder jaar als de zomer langzaam tot zijn einde komt zou ik willen dat hij nooit zou hoeven stoppen... dat ik zou kunnen leven in een eeuwigdurende zomer...
En toch is het ook altijd goed dat de herfst volgt en deze langzaam overgaat naar de winter. De winter waarin het tempo lijkt te zakken, we meer naar binnen richten, meer slapen, opladen...
Ik weet nog goed dat ik tijdens mijn studietijd een half jaar in Australië ben geweest tijdens de Nederlandse wintermaanden. Ik sloeg daardoor een volledige winter over en had dus drie zomers achter elkaar... Van te voren dacht ik dat dit geweldig zou zijn... maar het bleek dat ik enorm verlangde naar de winter en ik echt een beetje van slag was door deze uitgerekte zomer... Het voelde alsof mijn systeem wat miste, alsof er een balans verstoord was.
De seizoenen in ons leven
De seizoenen zijn een prachtige metafoor voor allerlei cycli in ons leven waarbij de lente symbool staat voor ontkiemen, (her)geboorte en groei. De zomer in het teken van bloeien staat. In de herfst wordt er geoogst en losgelaten. En in de winter komt alles tot rust en vindt er een (letterlijk of figuurlijk) sterven plaats.
Deze cyclus zie je terug in de menstruatiecyclus van de vrouw (de folliculaire fase hoort bij de lente, de ovulatie fase bij de zomer, de luteale fase bij de herfst en de menstruatiefase bij de winter → meer hierover in de online cursus Volledig Vrouw) en ook in een heel mensenleven. Van geboorte tot jong volwassen staat dan in het teken van de lente. Tijdens de volwassenheid leven we in de zomer van ons leven. Als ouderdom intreedt wordt het langzaam herfst en als de winter zijn intrede doet vind het stervensproces plaats.
Ik had nooit gedacht dat ik hier terecht zou komen
Eén van de dingen die ik het meest hoor als geestelijk verzorger in het verpleeghuis is:
'Ik had nooit gedacht dat ik ooit hier terecht zou komen'
Deze gesprekken leerden mij over het karakter en de eigenschappen van de seizoenen. De zomer (het midden van ons leven) met zijn lange avonden, veel energie, levendigheid, licht en vuur... staat niet stil bij de herfst die onvermijdelijk een keer zal moeten komen. De zomer denkt niet na over het feit dat zich een tijd zal aandienen waarin alles weer wat meer ingetogen zal worden. Niet omdat hij er zich niet van bewust is, maar simpelweg omdat hij met volle teugen wil genieten van het moment, pluk de dag... neem het ervan zolang het kan...
En soms... kan de herfst dan als een klap komen... De bruisende energie neemt af, het vuur kalmeert en de energie richt zich naar binnen... en het kan zomaar lijken alsof er niet zoveel meer is om van te genieten... Dat de schoonheid van het leven met de blaadjes van de bomen valt en we opeens terecht zijn gekomen in de realiteit van ons eigen leven waarin de gouden randjes van de zomerzon vervagen...
Dominantie van de mannelijke energie en het ontwaken van de vrouwelijke energie
Misschien is dat helemaal niet zo vreemd, in een wereld die lange tijd grotendeels om vuur heeft gedraaid. De zomer en het vuur/de zon horen bij de mannelijke energie (niet te verwarren met 'mannen'!) en de afgelopen duizenden jaren is deze energie dominant geweest in ons bewustzijn. Over het algemeen waarderen we de dag boven de nacht, actief boven passief, cognitie boven intuïtie, aanpakken boven loslaten... We zijn allemaal kinderen van onze eigen tijd...
En gelukkig veranderen tijden ook... de afgelopen decennia is de vrouwelijke energie (niet te verwarren met 'vrouwen') langzaam weer aan het ontwaken, stapje voor stapje, alsof ze wakker wordt uit een winterslaap die duizenden jaren heeft geduurd. Verandering is er nooit van het ene op het andere moment, maar is een proces wat zich uitsmeert in de tijd. Met het ontwaken van de vrouwelijke energie wordt er langzaam weer een balans herstelt. Een balans waarin ieder seizoen weer zijn eigen kracht en toegevoegde waarde heeft. Een balans waarin we de schoonheid van de herfst en de winter weer mogen herontdekken. Want ze zitten boordevol met onontdekte vergeten schatten.
Verborgen en onontdekte schatten
En dat is wat mij zo dankbaar maakt voor mijn werk ik het verpleeghuis. ik mag mij daar iedere dag verbinden met de verborgen schatten uit de herfst en de winter. Kan ik ze altijd zien? Nee, absoluut niet... maar ergens, diep van binnen... weet ik dat in het donker het goud ligt te wachten om ontdekt te worden.
Volledig Vrouw
Ben je nieuwsgierig naar de seizoenen (in je menstruatiecyclus), de elementen in je eigen energie en de werking van de mannelijke en vrouwelijke energie in jou? Kijk dan eens naar de online cursus Volledig Vrouw.
Quickie
Deze week een prachtige quickie die helpt om meer zachtheid en compassie te voelen, naar jezelf, naar een ander of naar een situatie.
❤️
Renée
